NGASAB Training

Ang hirap gumawa ng intro kaya sasabihin ko na lang na galing ako ng Safety Training for 3 consecutive days. 

Sobrang nakakaantok yung trainor.  As in.  At---ang---bagal---nyang---mag---salita!  Kulang na lang e hiwain ko yung braso ko, at patakan ng lemon (wala kasing kalamansi sa Mid East), dahil sa mala-ibong-Adarnang arrive nya.  

Oo, yung boses nya, kaya kang gawing bato.  Batong humihilik.  Ganon katindi ang powers.

Pero dahil matindi pa rin naman ang kagustuhan kong matuto, pinilit ko talagang magfocus sa mga sinasabi nya.  Kahit ga-balde na ang linuluha ko sa kakahikab.  May kalso na ng toothpick ang talukap ng mga mata ko sa kakahikab.  At kahit halos mawarak na ang makipot kong labi sa kakahikab pa rin.

Sino ba naman ang hindi hihikabin?  Bukod sa bagal magsalita, lagi pang nakaupo.  Tamad much?

Ayun sya sa harapan, kita nyo ba?

  

Bawi na lang sa pagkain.

Sa 2nd Day naman ay nagulat ako.  May BIBO-Moment pala.  Pinagpartner-partner kami at sinabihang pag-aralan ang manipestong binigay sa amin, tapos ay ipi-present sa harap.  WHAT? 

Ang  mga  BIBO Kids.  Parang United Nations lang.

Syempre alangan namang hindi ko itayo ang bandera ng Pilipinas.  E nag-i-isa lang akong Pinoy don.  Kaya nung time na namin nung partner ko, nagTAGALOG ako. 

Natahimik silang lahat.  Di nila ko maintidihan.  They need an interpreter daw.  Sabi ko, no need. I can be my own interpreter. 

Eksena di ba?  Yun e kung nangyari talaga.  

Syempre hindi ko ginawa yon.  Basta I explained everything sa pinaka-simpleng paraang alam ko.  Swak naman kasi there was a moment na natahimik silang lahat.  No kidding.  As in.  Nadama kong tumigil silang lahat, nanahimik at nakinig sa akin.

Yun lang, wala akong proof.  Pero I hope that you'd believe me, that I made our Country proud.     

   

 

Yung 3rd Day naman e kasama ko na ang Mrs ko.  First time ko syang nakasamang magtraining sa labas.  Syempre no dull moment.  At dahil medyo forte talaga ng trabaho ko ang Safety, I let them claim all the glory.  Basta sinuportahan ko ang mga ka-groupies sa ano mang tanong ng trainor at mga activities.  Wagi naman kami ng mga pamigay na chocolates. 

So ano ba ang Moral Lesson ng Blog ko today? 

Na wag na wag na wag nyo kaming iimbitahan sa mga kainan. 

Dahil kaya naming lumafang kahit walang inuman.

Salamat sa NGASAB Training.

YOSI Break

Eksena sa bahay nung ika-18th birthday ko.

ME:  Ma may sasabihin ako sa yo.  (Lub-dub, Lub-dub.)

MA:  Ano yon?

ME:  Alam mo Ma si Alfred nagyoyosi na.  Si Jason nagyoyosi na rin.  (Sila yung mga close friends ko na kilala sa bahay.)

MA:  E ikaw?

ME:  Nagyoyosi na rin! (Medyo alert mode baka mabigwasan.)

MA:  Well, choice mo yan.  Just be responsible.

ME:  (Buntong-hininga with matching malaking YES!)  I will Ma!

Kaya yon, ligal akong magyosi sa bahay simula pa nung 18 yrs old ako.  Mas minabuti kong magpaalam ng maayos kasi ayoko ng patago-tago.  Dyahe kasi yung nagyoyosi ka na nga tapos magsisinungaling ka pa.  Doble kasalanan hehe.

Ngayon, habang ginagawa ko tong blog ko, kinom-pute ko kung gano na ba karaming yosi ang nahithit ko sa buong buhay ko:

Age: 19  25  33 years old

Total No. of Yosi Years Since Legalization:  33-18 = 15 years

Total No. of Days in a Year:  365.25 days   
Average No. of Yosi per Day:  4 sticks
Total No. of Yosi Consumption Since Birth:  21, 915 sticks, wapak!

Imagine, 21915 piraso ng yosi na pala ang nahithit-buga ko sa bunganga ko.  E estimate lang yan.  Syempre may mga times na mas adik ka sa yosi lalo na pag malamig o kaya pagkatapos ng masarap na kain o kaya dyumijerbaks o kaya umiinom o kaya e bored ka lang. 

Kaya sobrang happy ko lang na nasa ika-7 na araw na kong YOSI-FREE, woot!

At dahil usapang pang-HEALTH na rin naman ang topic, at puro old gala photos pa lang ang napo-post ko dito, share ko lang ang mga photos sa gala/trabaho ko kahapon (fresh na fresh yey).   

Health & Safety Seminar sponsored by TOTAL.

Breakfast.

The other Pinoy in the seminar, Eduard.

Lunch.

Sweets!

With Indonesian Operations Mngr., Nokke.

 
Sobrang natutuwa lang ako na tuloy-tuloy pa rin ang YOSI-FREE Project ko.  Feeling ko lang, sobrang bango ko lang lately, hihi, at nadagdagan ng million years ang pwede ko pang i-stay sa mundo. 

Para to sa mga mahal ko: McAIM & McCALE (& McNAO).

At para din sa yo to McRICH!